Ο ευρέως αποδεκτός ορισμός από την American Diabetes Association (ADA) είναι “κάθε βαθμού δυσανεξία στη γλυκόζη με έναρξη ή πρώτη αναγνώριση διαρκούσης της εγκυμοσύνης”. Ο ορισμός αυτός ισχύει ακόμη και αν η κατάσταση εξακολουθεί να υφίσταται μετά την εγκυμοσύνη. Δεν έχει αποκλειστεί το ενδεχόμενο μη αναγνωρισμένη δυσανεξία στη γλυκόζη μπορεί να ξεκινήσει προχρονολογηθεί ή ταυτόχρονα με την εγκυμοσύνη. Η ευρεία αποδοχή του ορισμού αυτού είναι σε μεγάλο μέρος οφείλεται στο γεγονός ότι δεν αναφέρει κανένα συγκεκριμένο διαγνωστικά κριτήρια.
Διάγνωση του σακχαρώδη διαβήτη κύησης (GDM)
Υπάρχει μια συνέχεια του κινδύνου για τα επίπεδα γλυκόζης της μητέρας και, τουλάχιστον, δυσμενή έκβαση της εγκυμοσύνης. Επί του παρόντος, υπάρχει μια έλλειψη διεθνούς συναίνεσης σχετικά με τα διαγνωστικά κριτήρια για το GDM. Στα περισσότερα μέρη του κόσμου τα διαγνωστικά κριτήρια με βάση είτε το 100 γραμμαρίων 3-ωρη δοκιμή ως συνήθως χρησιμοποιείται στις ΗΠΑ ή το 75 γραμμαρίων 2-ωρη δοκιμή, Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ).
Είναι γενικά αποδεκτό ότι οι γυναίκες με GDM έχουν αυξημένο κίνδυνο ανεπιθύμητων αποτελεσμάτων κύησης, σχετικά με την περιγεννητική θνησιμότητα και νοσηρότητα. Είναι επίσης γενικά αποδεκτό ότι η θεραπεία των γυναικών με GDM, με ό, τι σημαίνει, μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο αυτών των προβλημάτων.
Περιορισμένες μελέτες παρατήρησης σε ανθρώπους υποδεικνύουν έντονα ότι κάθε εγκυμοσύνη περιπλέκεται από υπεργλυκαιμία παρέχει κίνδυνο για τους απογόνους του διαβήτη τύπου 2 και ότι η βελτίωση της μητέρας του γλυκαιμικού ελέγχου μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο αυτό. Από κοινού με άλλες γυναίκες κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, οι γυναίκες με διαβήτη θα πρέπει να εξασφαλίσουν ότι υπάρχει επαρκής πρόσληψη φολικού οξέος.
Διατροφή
Όλες οι γυναίκες σε όλες τις κυήσεις θα πρέπει να έχουν ιδανικά συμβουλές σχετικά με την μακροθρεπτικών και μικροθρεπτικών πρόσληψη πιο κατάλληλο για την επίτευξη του καλύτερου δυνατού αποτελέσματος της κύησης.
Είναι δυνατόν ότι η μητρική παχυσαρκία μπορεί να σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο εμβρυϊκών ανωμαλιών [Δίαιτες απώλειας βάρους είναι γενικά δεν συνιστάται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Ωστόσο, τουλάχιστον για τις γυναίκες με GDM, που είναι σημαντικά υπέρβαροι, η μείωση της κατανάλωσης ενέργειας με όχι περισσότερο από 30% της συνήθους πρόσληψης δεν συνδέεται με κέτωση και να μην προκαλεί βλάβη [65,66].
Άσκηση
Μια μέτρια ποσότητα της άσκησης είναι ευεργετική για τους περισσότερους ανθρώπους τις περισσότερες φορές, και η εγκυμοσύνη είναι η «γνωμοδότηση» κανενός exception. Οι γυναίκες που ασκούνται τακτικά είναι λιγότερο πιθανό να αναπτύξουν το GDM, αν και αυτός ο μειωμένος συντελεστής φαίνεται να σχετίζεται με τη συνήθη ποσότητα της άσκησης και όχι η άσκηση ξεκίνησε το έτος πριν από την εγκυμοσύνη. Ένα πρόγραμμα άσκησης μπορεί να είναι μια εναλλακτική λύση για τη χρήση της ινσουλίνης σε γυναίκες με GDM που δεν έχουν ανταποκριθεί στη δίαιτα και μόνο. Αυτό μπορεί να προκύψει λόγω της αυξημένης ευαισθησίας στην ινσουλίνη που σχετίζεται με θεραπεία άσκησης
Λέπουρας Αντώνιος, Ιατρός Παθολόγος Διαβητολόγος,
Εξειδικευμένος στον Σακχαρώδη Διαβήτη μέλος ΔΣ Ε.Δ.Ε.,
Διευθυντής Β Παθολογικής Κλινικής & Διαβητολογικού Τμήματος ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΑΘΗΝΩΝ- Κλινικής ΨΥΧΙΚΟΥ
Διαβάστε ακόμα στο health4you
Διαβήτης κύησης: τι πρέπει να γνωρίζετε για εσάς και το μωρό σας;
Γιατί οι γεννημένοι από το 1966-1980 κινδυνεύουν περισσότερο από διαβήτη τύπου 2;
Έξι συμβουλές για τον σακχαρώδη διαβήτη και την κατανάλωση αλκοόλ στις γιορτές
Μπορώ να προλάβω τον σακχαρώδη διαβήτη;