health4you ...φροντίζουμε για την υγεία σας!

Ποια είναι όμως τα αίτια της μετατασρσαλγίας και του πτερνικού πόνου και τι είδους θεραπείες μπορούν να εφαρμοσθούν;

Η συνηθισμένη εικόνα αφορά γυναίκες μέσης ηλικίας (45-55 ετών συνήθως αλλά όχι μόνον) που αφού καταφύγουν σε αρκετές αλλαγές παπουτσιών, σε πάτους, σε διάφορα βοηθήματα, σε άπειρες φυσιοθεραπείες και φάρμακα, αποφασίζουν να προσφύγουν στον ειδικό. Τα αίτια της μεταταρσαλγίας (πόνος στο πρόσθιο τμήμα του ποδιού) ή του πτερνικού πόνου (πόνος στην περιοχή της πτέρνας και στο οπίσθιο μέρος του ποδιού) είναι πολλά, αλλά τα κυριότερα από αυτά είναι:

1. Βλαισός μέγας δάκτυλος ( Hallux valgus ή κοινώς κότσι)

Η κλασική εικόνα του ποδιού με τη μεγάλη, τις περισσότερες φορές επώδυνη προεξοχή εσωτερικά του μεγάλου δακτύλου, που παραμορφώνει τα παππούτσια και δεν επιτρέπει το άνετο περπάτημα.

Σε πιο προχωρημένες περιπτώσεις καθώς το μεγάλο δάκτυλο συγκλίνει προς τα υπόλοιπα δάκτυλα , τα σπρώχνει όλο και περισσότερο, με αποτέλεσμα τα στριμωγμένα μέσα στο παπούτσι δάκτυλα αρχίζουν να εφιππεύουν το ένα το άλλο. Η θεραπεία στα πρώτα στάδια είναι συντηρητική με εφαρμογή ειδικών ορθώσεων και ναρθήκων που επιβραδύνουν την εγκατάσταση των σκληρών παραμορφώσεων. Εφόσον η ασθενήςπονάει , η τελική λύση είναι η εφαρμογή κάποιας χειρουργικής θεραπείας η οποία πάντα εξατομικεύεται. Ευτυχώς, με την εφαρμογή νέων υλικών και τεχνολογίας είναι πλέον εφικτή η γρήγορη μετεγχειρητική κινητοποίση της ασθενούς σε σχέση με το παρελθόν, καθώς και η ελαχιστοποίηση των επιπλοκών ή υποτροπών.

2.Σφυροδακτυλία

Συνήθης εικόνα σε ασθενείς στους οποίους το δεύτερο δάκτυλο του ποδιού είναι μακρύτερο από ό,τι τα υπόλοιπα . Η πίεση του δακτύλου από το εμπρός μέρος του παπουτσιού το κυρτώνει προς τα πάνω, με αποτέλεσμα το κυρτωμένο μέρος να «βρίσκει» στο παπούτσι και να πονά.Ανάλογα με το στάδιο προτείνεται χειρουργική ή μη θεραπεία.

3. Νεύρωμα Morton

Η πλέον περίεργη ίσως κλινική οντότητα, που εμφανίζεται είτε μόνη της είτε σε συνδιασμό με τις δύο προηγούμενες καταστάσεις. Χαρακτηριστικός διαξιφιστικός πόνος, ανάμεσα στο 2ο – 3 οή 3 ο- 4 ο μετατάρσιο, που αντανακλά στα αντίστοιχα δάκτυλά σε συνδιασμό με μούδιασμα, άλλες φορές υποχωρεί με την ξεκούραση και άλλοτε όχι, επεκτείνεται κεντρικά προς την κνήμη, ενώ άλλες φορές εμφανίζεται και στην ωρα της κατάκλισης . Συνδιάζεται με μεγάλο κάλο στην πατούσα, ενδεικτικό του ότι εκεί το πέλμα δέχεται μεγαλύτερη φόρτιση. Η μελέτη της βάδισης με πελματογραφία μπορεί να βοηθήσει στην άμβλυνση των ενοχλημάτων με την εφαρμογή ειδικών πάτων. Εφόσον η συμπτωματολογία επιμένει, η χειρουργική εξαίρεση του νευρώματος είναι μια καλή λύση με άμεσα αποτελέσματα και πρακτικώς με δυνατότητα άμεσης φόρτισης μετεγχειρητικά.

4. H εξόστωση κεφαλής 5^ου μεταταρσίου ( Bunionette)

Πρακτικά είναι το αντίστοιχο «κότσι» του μικρού δακτύλου. Συνήθως είναι συνδιασμένο με τοπικό καλο και πιο συχό σε άτομα με φαρδύ πέλμα. Εφόσον η συντηρητική θεραπεία αστοχήσει, η χειρουργική απομάκρυνση της εξόστωσης είναιη τελική λύση.

5. Σύνδρομο ταρσαίου σωλήνος

Το αντίστοιχο «σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα», αλλά στο πόδι, συνήθως σε συνδιασμό με άλλα τοπικά προβλήματα του πέλματος και κυρίως μηχανικές κακώσεις ή φλεγμονές που πιέζουν τα υποκείμενα νεύρα. Το αποτέλεσμα είναι κυμαινόμενης εντάσεως μουδιάσματα στα δάκτυλα του ποδιού, καθώς και στην ποδική καμάρα με ή χωρίς τοπικό πόνο. Η θεραπεία αφού δοκιμαστεί η συντηρητική αγωγή, είναι η χειρουργική αποσυμπίεση του νεύρου, που επιφέρει άμεση ανακούφιση από τα συμπτώματα.

6. Παγιδευτική νευρίτης του νευρικού κλάδου προς τον 5ο δάκτυλο

Κύρια συμπτώματα είναι ο πόνος στην εσωτερική περιοχή της φτέρνας, ενώ το μούδιασμα δεν χαρακτηρίζει την νόσο.Η θεραπεία είναι ανάλογη με την προηγούμενη.

7. Απονευρωσίτις του πέλματος

Κύρια ενόχληση αποτελεί ο πόνος κατά μήκος της ποδικής καμάρας, έντονος το πρωί ή με την έναρξη της βάδισης. Εντοπίζεται με ψηλάφηση στην έσω περιοχή της φτέρνας και συνήθως η αιτιολογία του είναι μηχανικός τραυματισμός ή φλεγμονώδεις παθήσεις. Η αντιμετώπιση της είναι κυρίως συντηρητική και σπάνια καταλήγει σε χειρουργικές μεθόδους.

8. Σύνδρομο ανεπάρκειας οπίσθιου κνημιαίου τένοντος

Ίσως η κυριότερη αιτία ετερόπλευρης βλαισοπλατυποδίας στους ενήλικες. Ο πόνος εντείνεται στη βάδιση και εντοπίζεται πίσω και κάτω από τον έσω σφυρό, κατά μήκος της καμάρας. Η θεραπεία του είναι ανάλογη του σταδίου της νόσου.

9. Τενοντίτης περονιαίων

Ανάλογη οντότητα με την προηγούμενη, αλλά από την έξω πλευρά της ποδοκνημικής.

10. Τενοντίτης του αχίλλείου τένοντος

Πόνος εντοπισμένος κυρίως στην πορεία του αχίλλειου, που εντείνεται με τη διάταση. Ο τένοντας ψηλαφάται ευαίσθητος και παχύτερος σε σχέση με τον υγιή. Συνήθως αίτια μηχανικής καταπόνησης οδηγούν σε αυτήν την ευαισθησία και η κύρια αντιμετώπιση είναι συντηρητική. Ωστόσο, η εμμονή των συμπτωμάτων και κυρίως τα ευρήματα της μαγνητικής μας οδηγούν ενίοτε σε χειρουργική αντιμετώπιση όταν υπάρχει επαπειλούμενη ρήξη ή οπωσδήποτε σε χειρουργική αποκατάσταση όταν έχει ήδη επέλθει ρήξη.

11. Οπισθοπτερνική μπουρσίτις

Πόνος εντοπισμένος στο πίσω τμήμα της πτέρνας, στην κατάφυση του αχιλλείου. Οφείλεται στην προεξοχή ενός τμήματος της πτέρνας, που «ξύνει» τον αχίλλειο και προκαλεί πόνο εξαιτίας της συνοδού μπουρσίτιδας (φλεγμονή). Η θεραπεία είναι αρχικά συντηρητική και επί εμμονής συμπτωμάτων χειρουργική (εκτομή της εξόστωσης).

Συμπερασματικά, τα αίτια του πονεμένου ποδιού είναι αρκετά και απαιτείται διερεύνηση από τον ειδικό για να καταρτίσει πρόγραμμα περαιτέρω διερεύνησης και θεραπείας . Η θεραπεία έχει την έννοια της απομάκρυνσης του πόνου και της δυσανεξίας και με κανέναν τρόπο την κοσμητική αντιμετώπιση μιας δυσμορφίας . Γι’ αυτό και εξαντλούνται σε κάθε περίπτωση τα συντηρητικά μέσα που διαθέτουμε και μόνο άν αποτύχουν χρησιμοποιούμε τη χειρουργική αγωγή, η οποία οπωσδήποτε εξηγείται λεπτομερώς στον ενδιαφερόμενο και πάντοτε σχεδιάζεται και εξατομικεύται ανάλογα με την περίπτωσή του και τις ανάγκες του.