Η Ευρωπαϊκή Ακαδημία Δερματολογίας και Αφροδισιολογίας (European Academy of Dermatology and Venereology) και η Ένωση συνεργάστηκε με το VETF για την ανάπτυξη νέων δεδομένων και κατευθυντήριων οδηγιών για τη λεύκη, βασισμένων σε ειδικούς Ιατρούς.
“Η λεύκη είναι μία νόσος που δεν έχει οριστικές και πλήρως αποτελεσματικές θεραπείες” γράφει ο A. Taieb, MD, από την Service de Dermatologie, CHU de Bordeaux, France και συνεργάτες. “Η φωτοθεραπεία και οι συνδυαστικές θεραπείες είναι οι πιο αποτελεσματικές θεραπείες. Η θεραπεία θα πρέπει να σταματά την περαιτέρω εξέλιξη των βλαβών και να προσφέρει πλήρη ή σχεδόν πλήρη επαναμελάγχρωση που θα κρίνεται ικανοποιητική για τον ασθενή.”
Παγκοσμίως, ο επιπολασμός της λεύκης είναι 0,5%, χωρίς διαφοροποίηση ανα συγκεκριμένες ηλικιακές ομάδες, φυλές ή φύλο. Οι αιτίες και οι παθοφυσιολογικοί μηχανισμοί που διέπουν τη λεύκη είναι ακόμη πολύ λίγο κατανοητοί και παραμένουν ανεπαρκώς διευκρινισμένοι. Αυτό είναι και το κύριο αίτιο που καθυστερεί την πρόοδο στη διάγνωση και την αντιμετώπιση. Έως σήμερα, οι τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες μελέτες ήταν σπάνιες και επηρεάζονταν από ζητήματα μεθοδολογίας και συγκεχυμένους παράγοντες.
Ποιες οι συστάσεις αντιμετώπισης;
Κατά την ανασκόπηση συστήνονται οι παρακάτω αρχές για την αντιμετώπιση της τμηματικής λεύκης ή της περιορισμένης μη τμηματικής (που αφορά λιγότερο από 2%-3% της επιφάνειας του σώματος):
- Θεραπεία πρώτης γραμμής είναι η αποφυγή παραγόντων που μπορούν να θέσουν σε λειτουργία τους μηχανισμούς που μπορούν να αναπτύξουν τη λεύκη και η χρήση τοπικών παραγόντων όπως τα κορτικοστεροειδή ή οι αναστολείς καλσινευρίνης.
- Θεραπεία δεύτερης γραμμής θα μπορούσε να είναι η εντοπισμένη στενού φάσματος υπεριώδης ακτινοβολία Β (NB-UVB 311nm), κατά προτίμηση με excimer μονογχρωματική λάμπα ή λέιζερ.
- Θεραπεία τρίτης γραμμής σε ασθενείς με αισθητικά μη ικανοποιητική επαναμελάγχρωση σε εμφανείς περιοχές μετά από θεραπεία πρώτης ή δεύτερης γραμμής, είναι οι χειρουργικές τεχνικές.
Κατά την ανασκόπηση συστήνονται οι παρακάτω αρχές για την αντιμετώπιση της μη τμηματικής λεύκης:
- Θεραπεία πρώτης γραμμής είναι η αποφυγή παραγόντων που μπορούν να θέσουν σε λειτουργία τους μηχανισμούς που μπορούν να αναπτύξουν τη λεύκη ή επιβαρυντικών παραγόντων και η σταθεροποίηση του ασθενούς με θεραπεία NB-UVB για 3 μήνες τουλάχιστον. Οι ασθενείς που ανταποκρίνονται σε NB-UVB θα πρέπει να συνεχίσουν τη θεραπεία για 9 μήνες ή περισσότερο. Μία επιπλέον θεώρηση είναι ο συνδυασμός τοπικής θεραπείας UVB με συστηματικές ή τοπικές θεραπείες.
- Θεραπεία δεύτερης γραμμής για ασθενείς με γρήγορα εξελισσόμενη νόσο ή έλλειψη σταθεροποίησης με NB-UVB, είναι τα συστηματικά κορτικοστεροειδή, minipulse θεραπεία για 3-4 μήνες, ή ανοσοκατασταλτικά.
- Θεραπεία τρίτης γραμμής είναι η μεταμόσχευση περιοχών που δεν ανταποκρίνονται σε προηγούμενη θεραπεία, ιδιαίτερα αυτών των περιοχών που είναι σημαντικές αισθητικά. Το φαινόμενο Koebner ή η ανάπτυξη λεύκης εκ νέου σε μία περιοχή του δέρματος που δεν είχε επηρεαστεί πριν, σε δέρμα με τραυματισμό, μπορεί να μειώσει την αντοχή του μοσχεύματος. Τα μοσχεύματα δεν ενδείκνυνται στη ράχη των χεριών και σε παρόμοιες περιοχές.
- Θεραπεία τέταρτης γραμμής για εκτεταμένη λεύκη (καλύπτει πάνω από 50% της επιφάνειας του σώματος), που ανθίσταται στη θεραπεία, ή είναι ορατά εμφανής, είναι ο αποχρωματισμός χρησιμοποιώντας hydroquinone monobenzyl ether ή 4-methoxyphenol σε μονοθεραπεία ή σε συνδυασμό με Q switch ruby λέιζερ.
Ποιες οι προοπτικές στο μέλλον;
Σχετικά με τις μελλοντικές εξέλιξεις της αντιμετώπισης της λεύκης, οι κατευθυντήριες οδηγίες προτείνουν πιο εξατομικευμένες στρατηγικές που αντανακλούν ειδικούς γενετικούς και άλλους κλινικούς παράγοντες. Μία άλλη γενική αρχή είναι η θεραπευτική αγωγή να αρχίζει νωρίς, πριν το πρόωρο γκριζάρισμα των μαλλιών.