Το κάθε επινεφρίδιο αποτελείται από ένα εξωτερικό τμήμα που ονομάζεται φλοιός, ο οποίος δομικά χωρίζεται σε 3 ξεχωριστές περιοχές από τις οποίες παράγονται αλατοκορτικοειδή (κυρίως αλδοστερόνη), γλυκοκορτικοειδή (κυρίως κορτιζόλη) και ανδρογόνα, και από ένα εσωτερικό που ονομάζεται μυελός, καταλαμβάνει το κέντρο του αδένα και παράγει επινεφρίνη (αδρεναλίνη) και νορεπινεφρίνη.
Όλες οι ορμόνες που εκκρίνονται από τα επινεφρίδια παίζουν σημαντικότατο ρόλο στην ρύθμιση των διαφόρων λειτουργιών του σώματος όπως η αντίδραση στο stress, η ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης, η διατήρηση της καρδιαγγειακής λειτουργίας, η ρύθμιση του μεταβολισμού, η καταστολή της φλεγμονώδους απόκρισης του ανοσοποιητικού συστήματος κλπ.
Οι παθήσεις των επινεφριδίων που αντιμετωπίζονται χειρουργικά είναι οι εξής:
1)Όλοι οι λειτουργικοί όγκοι του μυελού ή του φλοιού των επινεφριδίων ανεξαρτήτως μεγέθους.
Α) Αλδοστερόνωμα (Σύνδρομο Conn)
Β) Επινεφριδικό αδένωμα με αυτόνομη έκκριση κορτιζόλης (Σύνδρομο Cushing)
Γ) Φαιοχρωμοκύττωμα
Δ)Όγκοι με υπερπαραγωγή ανδρογόνων
2) Μη λειτουργικοί όγκοι (δηλαδή όγκοι που δεν σχετίζονται με υπερπαραγωγή ορμονών) μεγαλύτεροι των 6 εκατοστών(με εξαίρεση αμιγώς κυστικές βλάβες ή μυελολίπωμα).
3) Μη λειτουργικοί όγκοι , μεγέθους 4 έως 6 εκατοστών επί συγκεκριμένων απεικονιστικών ενδείξεων(ετερογένεια,νέκρωση,ασβεστώσεις,στοιχεία διήθησης).
4)Πρωτοπαθής επινεφριδική κακοήθεια
5)Μονήρης απομακρυσμένη μετάσταση από κακοήθεις παθήσεις άλλων οργάνων (πνεύμονας, νεφρός, μαστός, μελάνωμα, στόμαχος, οισοφάγος και ήπαρ).
Η επέμβαση εκλογής για τη θεραπεία όλων των καλοήθων επινεφριδικών όγκων, είναι η λαπαροσκοπική επινεφριδεκτομή, μέθοδος με άμεση ανάρρωση, άριστη μετεγχειρητική πορεία, χωρίς πόνο,χωρίς ανάγκη λήψης φαρμάκων, με ταχεία επάνοδο στην εργασία και χωρίς ευμεγέθεις ουλές.
Η επέμβαση εκλογής για την αντιμετώπιση του πρωτοπαθούς επινεφριδικού καρκίνου και της εντοπισμένης απομακρυσμένης μετάστασης είναι η διακοιλιακή διαπεριτοναική επινεφριδεκτομή.