Οι επιπλοκές του διαβήτη τόσο στο τύπο 1 όσο και στον τύπο 2 είναι κοινές, και έχουν να κάνουν με την διάρκεια του διαβήτη, την αρχική αλλά και την μακροχρόνια καλή γλυκαιμική ρύθμιση. Επίσης έχουν να κάνουν με τον τρόπο ζωής αλλά και το σωματικό βάρος. Τέλος έχουν να κάνουν με την ρύθμιση των υπολοίπων παραγόντων κινδύνου και με την γονιδιακή κληρονομικότητα.

Οι επιπλοκές μπορεί να αφορούν τα μεγάλα αγγεία (μακροαγγειοπάθεια),  δηλαδή καρδιακά συμβάματα και αγγειακά εγκεφαλικά, τα όποια μπορούν να συμβούν από νωρίς. Υπολογίζεται οτι ο κίνδυνος  ήδη διπλασιάζεται από τον «Προδιαβήτη».

Οι επιπλοκές απο τα μικρά αγγεία (μικροαγγειοπάθεια) αφορούν κυρίως τους οφθαλμούς, τους νεφρούς, τα κάτω άκρα καθώς και το αυτόνομο  και περιφερικό νευρικό σύστημα. Οι επιπλοκές αυτές συμβαίνουν πιο συχνά στο τέλος της 1ης μέχρι τις αρχές της 2ης 10/ετίας απο την έναρξη του διαβήτη. Πριν η μετά είναι σχετικά σπάνιες. Σχετίζονται απόλυτα με την γλυκαιμική ρύθμιση ιδίως στα αρχικά χρόνια της έναρξης του διαβήτη.

Οι επιπλοκές απο το νευρικό συστημα αφορούν τόσο το κεντρικό νευρικό σύστημα (εγκέφαλος, ΚΝΣ) όσο και το περιφερικό (αυτόνομο).  Ο  κίνδυνος της Ανοιας, όσο και πολλών νευρολογικών παθήσεων μετά την 30/ετία αυξάνεται σημαντικά ιδίως όταν συνυπάρχει καθιστική ζωή και παχυσαρκία .

Τέλος, το Διαβητικό πόδι είναι μια ξεχωριστή νοσολογία του διαβήτη αποτελώντας την πρώτη αιτία ακρωτηριασμών των κάτω άκρων μετά τα ατυχήματα. Μπορεί να ωφείλεται σε μικροαγγειοπάθεια, η σε διαβητική νευροπάθεια του περιφερικού νευρικού συστήματος η και στα δυο μια που συνήθως συνυπάρχουν.