Η εγκυμοσύνη σε γυναίκες που έχουν κάνει μεταμόσχευση κάποιου οργάνου είναι πια κάτι αρκετά συνηθισμένο. Μόλις αποκατασταθεί η λειτουργία του ζωτικού οργάνου, ο οργανισμός παίρνει το μήνυμα ότι μπορεί να προχωρήσει στη σύλληψη. Ειδικά για τις λήπτριες μοσχεύματος νεφρού που συνέλαβαν έχει σημειωθεί ένα ποσοστό 6% απόρριψης του μοσχεύματος, που είναι ακριβώς το ίδιο στις λήπτριες που δεν προχώρησαν σε εγκυμοσύνη.

Τι γίνεται όμως αν η σύλληψη δεν προκύπτει μετά τη μεταμόσχευση;

Μπορεί μια γυναίκα που είναι λήπτρια ενός μοσχεύματος να ξεκινήσει έναν κύκλο εξωσωματικής γονιμοποίησης;

Πρακτικά, τι θα σήμαινε αυτό; Ότι ενώ η γυναίκα παίρνει χάπια για να μην απορριφθεί το μόσχευμα, θα πρέπει να πάρει και τα φάρμακα της εξωσωματικής. Και ποιος θα αναλάβει την ευθύνη γι’ αυτό; Ο ειδικός γονιμότητας ή ο νεφρολόγος; Σε τέτοιες περιπτώσεις, κάποιοι προτείνουν τη λύση της παρένθετης μητρότητας.

Όταν η λήπτρια νεφρού επιμένει για Εξωσωματική

Μόνο στο 40% των ληπτριών μοσχεύματος νεφρού που μένουν έγκυες συνεχίζεται η κύηση μετά το πρώτο τρίμηνο. Επίσης υπάρχει αυξημένος κίνδυνος να γεννήσουν το μωρό ελιποβαρές ή και πρόωρα. Με αυτές τις στατιστικές και με τις επιπλέον δυσκολίες ενός κύκλου εξωσωματικής γονιμοποίησης, δεν θα πρέπει να μας εκπλήσσει ότι μέχρι το 2011 μόνο πέντε λήπτριες μοσχεύματος νεφρού σε ολόκληρο τον κόσμο κατάφεραν να ολοκληρώσουν έναν κύκλο εξωσωματικής με ένα έμβρυο και να φέρουν στον κόσμο το παιδί τους.

Δείτε τι λέει μια λήπτρια μοσχεύματος νεφρού για την επιτυχημένη εξωσωματική με τον Θάνο Παράσχο!