Τρισεκατομμύρια νευρώνες βρίσκονται σε διαδικασία διασύνδεσης, δημιουργώντας αυτό που ονομάζουμε «νοημοσύνη». Σύμφωνα με νέες επιστημονικές έρευνες, οι εμπειρίες της παιδικής μας ηλικίας συνδέονται με την ανάπτυξη τμήματος του εγκεφάλου που σχετίζεται με τη μουσική, τα μαθηματικά, τη γλώσσα και τα συναισθήματα.

Ωστόσο, στην ανάπτυξη του εγκεφάλου του παιδιού από τα πρώτα χρόνια της ζωής του φαίνεται πως συμβάλλει η χρήση μεγάλων και σύνθετων προτάσεων, αντί της «μωρουδιακής» γλώσσας, ενώ ταυτόχρονα ενισχύει και τους δεσμούς με τους γονείς του, σύμφωνα με όσα υποστηρίζουν Αμερικανοί ψυχολόγοι.

Μπορεί, όταν οι γονείς μιλάνε στο μωρό τους τραγουδιστά και «μωρουδίστικα» να κερδίζουν την προσοχή του, όμως ο καλύτερος τρόπος εκπαίδευσης του παιδιού είναι να του απευθύνονται ως ενήλικα. Τουλάχιστον σε ό,τι αφορά το λεξιλόγιο και τη δομή των προτάσεων. «Δεν συνδέεται με το πόσο πολύ του μιλάτε, αλλά με το τι του λέτε. Ο λόγος πρέπει να είναι πλούσιος και σύνθετος», εξηγεί η Έρικα Χοφ, ψυχολόγος στο πανεπιστήμιο Florida Atlantic.

Οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι το να μιλάμε στα μωρά έχει τόσο μεγάλη σημασία, ώστε τα παιδιά που προέρχονται από λιγότερο προνομιακό κοινωνικό περιβάλλον, όπου ο λόγος δεν είναι αρκετά ανεπτυγμένος, τείνουν να έχουν χειρότερες σχολικές επιδόσεις.

Είναι χαρακτηριστικό πως οι επιδόσεις στις τυποποιημένες γλωσσικές ασκήσεις στις οποίες υποβάλλονται παιδιά από γονείς χαμηλού εισοδήματος και περιορισμένης μόρφωσης, μόλις φθάσουν στην ηλικία των πέντε ετών, είναι αντίστοιχες τρίχρονων προνομιούχων παιδιών.

Μάλιστα, οι διαφορές αυτές, σύμφωνα με τη νευρολόγο και παιδίατρο του πανεπιστημίου Columbia, Κίμπερλι Νομπλ, μπορούν να εντοπιστούν και στον εγκέφαλο.

Θα πρέπει να γνωρίζετε πως μέχρι το τέλος του πρώτου χρόνου ο εγκέφαλος ενός μωρού έχει τριπλασιαστεί σε μέγεθος, παράλληλα μεγαλώνουν οι νευρώνες και αυξάνει ο αριθμός συνάψεων. Οι συνάψεις που δημιουργούνται μεταξύ των νευρώνων είναι ο τρόπος που το παιδί αποθηκεύει πληροφορίες ανάλογα με τις εμπειρίες που βιώνει, για να τις χρησιμοποιήσει κατά τη διαδικασία μάθησης. Ο εγκέφαλος του μωρού είναι γεμάτος συνάψεις. Σήμερα η επιστήμη επιβεβαιώνει ότι κατά τη διάρκεια των δύο πρώτων χρόνων μπορούν να δημιουργηθούν στον παιδικό εγκέφαλο 2 εκατομμύρια συνάψεις το δευτερόλεπτο. Όσο περισσότερα και ποιοτικότερα ερεθίσματα δέχεται ένα μωρό τόσο περισσότερες και οι συνάψεις. Αν το μωρό μείνει χωρίς ερεθίσματα την κρίσιμη περίοδο της ανάπτυξης του εγκεφάλου, μπορεί να μείνει πίσω για μια ζωή.