Αυτό που, μέχρι σήμερα, όμως πολλοί δεν έχουν κατανοήσει είναι πως η χρήση τους δεν είναι πανάκεια για κάθε περίπτωση καθώς η αντιβίωση αντιμετωπίζει βακτήρια και όχι ιούς/ιώσεις. Επομένως απαιτείται ιατρική γνωμάτευση για να μην γίνεται αλόγιστη και άσκοπη χρήση τους.

Ένα άλλο σημείο που πρέπει να τονίσουμε είναι πως όταν ο γιατρός συνταγογραφεί αντιβιοτικό, θα πρέπει να μείνουμε πιστοί στις εντολές τους και να πάρουμε όλη τη συνιστώμενη δόση. Δεν είναι λίγοι αυτοί που μετά από μερικές ημέρες νιώθουν καλύτερα και αποφασίζουν αυθαίρετα πως θα σταματήσουν την αντιβίωση πριν ολοκληρωθεί ο κύκλος θεραπείας. Όμως «η αντιβίωση πρέπει να κάνει τον κύκλο της» όπως συνήθως ακούμε . Και σας εξηγούμε το γιατί:

Τα βακτήρια είναι μονοκύτταροι οργανισμοί και ορισμένα είδη βακτηρίων ζουν φυσιολογικά στο ανθρώπινο σώμα (π.χ στο δέρμα) χωρίς να προκαλούν επιπλοκές. Αρκετά από αυτά είναι μάλιστα απαραίτητα για να επιτελεστούν ζωτικές λειτουργίες, όπως η διάσπαση των τροφών.

Υπάρχει όμως και η κατηγορία των παθογόνων βακτηρίων που εισβάλλουν στον οργανισμό και προκαλούν ασθένειες. Και σε αυτό το σημείο αναλαμβάνουν δράση τα αντιβιοτικά.Ορισμένα από τα βλαβερά βακτήρια μπορεί να καταφέρουν να επιβιώσουν στον οργανισμό μας μεταλλάσσοντας το DNA τους- τα λεγόμενα ανθεκτικά βακτήρια. Αυτά τα βακτήρια μπορεί να γίνουν πιο αμυντικά απέναντι στα αντιβιοτικά. Αυτά τα υπερμικρόβια (superbugs), αντιμετωπίζονται τελικά δύσκολα. Η αντιβίωση που χορηγεί ο γιατρός αποσκοπεί στην πλήρη εξόντωση όλων των «κακών» βακτηρίων, ώστε να μην επιβιώσει κανένα από αυτά και επομένως κανένα να μην αναπτύξει αντοχή στα φάρμακα και εξελιχθεί σε υπερμικρόβιο.

Μόνο ο γιατρός μπορεί να εκτιμήσει την κατάστασή σας και να αποφασίσει για τη δόση και τη διάρκεια της αγωγής που πρέπει να ακολουθήσετε, οπότε καλό είναι να λείπουν οι πρωτοβουλίες όσον αφορά στην κατάσταση της υγείας σας.