Σύμφωνα με τα συμπεράσματά του «εκτός από το βασικό εγκέφαλο στο κρανίο μας, έχουμε κι έναν κοιλιακό, ο οποίος ρυθμίζει τη διανομή της ενέργειας στα σπλάχνα μας. Για να έχουμε υγεία θα πρέπει να δουλεύει πλήρως η “εντερική νοημοσύνη” μας. Οι σκέψεις και τα συναισθήματά μας επηρεάζουν σημαντικά τη λειτουργία του “κοιλιακού” εγκεφάλου. Η διαταραχή της ισορροπίας μεταξύ των “φιλικών” και των κακών βακτηριδίων του εντέρου αποκαλείται δυσβίωση του εντέρου». Πρόκειται για πάθηση που αναγνωρίστηκε τα τελευταία έτη.

Όταν υπάρξει, όμως, κάποια ξαφνική ή προοδευτική οικολογική αλλαγή στο εσωτερικό περιβάλλον, τα φιλικά βακτηρίδια της χλωρίδας τείνουν να μειωθούν, η ανοσοβιολογική αντίδραση καταστέλλεται και οι μύκητες αυξάνονται στο έντερο και αλλού και προκαλούν νόσηση. Αυτό αποκαλείται και yeast syndrome και είναι μια φλεγμονή που αποδίδεται κυρίως στον μύκητα Candida albicans, που κανονικά σαπροφυτεί σε όλους μας σε μικρούς πληθυσμούς, υπό τον έλεγχο και την καταστολή του ανοσοποιητικού μας συστήματος σε μια κατάσταση “ομαλής συμβίωσης”.

Σε περίπτωση όμως υπερανάπτυξης του μύκητα, όπως συμβαίνει στο yeast syndrome, παράγονται μεγάλες ποσότητες μυκοτοξινών (mycotoxins), που προκαλούν ανατροπή της ομοιοστασίας του οργανισμού, καταβάλλουν τους αμυντικούς μηχανισμούς του ανοσοποιητικού μας συστήματος και δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος υπερανάπτυξης των μυκήτων και καταστολής του ανοσοποιητικού συστήματος, με αποτέλεσμα το σύνδρομο “πολυσυστηματική χρόνια καντιδίαση”.

Το τελευταίο προκαλεί ερεθισμό τού τοιχώματος του εντέρου, καταστρέφει κύτταρα, διαταράσσει τη λειτουργία των οργάνων, επιτρέπει την είσοδο μη υποδομημένων τροφών από το ερεθισμένο έντερο και την εκδήλωση μιας σειράς συμπτωμάτων, ξεκινώντας από τους μετεωρισμούς (φουσκώματα και αέρια), μέχρι το σύνδρομο της χρόνιας κόπωσης και τις τροφικές δυσανεξίες και αλλεργίες).

Αιτίες που ενεργοποιούν την παθογόνο δράση των μυκήτων

Ζωικές πρωτεΐνες, κρέας, γαλακτοκομικά κ.λπ. από ζώα που έχουν προστεθεί στην τροφή τους αντιβιοτικά, ορμόνες και θυροστατικά.

Λήψη αντιβιοτικών για μικροβιακές λοιμώξεις που έχουν ως αποτέλεσμα να καταστρέφονται παράλληλα και οι «φιλικοί μικροοργανισμοί» μαζί με τους παθογόνους.

Μια καλή ιδέα για τη μείωση της επίπτωσης αυτής είναι, παράλληλα με τη λήψη των αντιβιοτικών, να λαμβάνουμε κι ένα σκεύασμα προβιοτικών για να αντικαθιστούμε κατά το δυνατόν τον πληθυσμό των φιλικών μικροοργανισμών που σκοτώνονται από την αντιβίωση.

• Λήψη κορτιζόνης ή παραγώγων αυτής.
• Αντισυλληπτικά που προκαλούν ορμονική διαταραχή στον οργανισμό.
• Υποκατάσταση οιστρογόνων ορμονών ύστερα από την εμμηνόπαυση.
• Αυξημένη κατανάλωση επεξεργασμένων υδατανθράκων (γλυκά - ψωμί λευκό κ.ά).
• Τι πρέπει να αποφεύγουμε στη διατροφή μας.

Κατανάλωση τροφών με υψηλή περιεκτικότητα σε μούχλα, μαγιά (όπως κέικ, ψωμί, μπύρα, μανιτάρια, μαγιά ψωμιού). Τις τροφές που έχουν γίνει αντικείμενο επεξεργασίας με τέτοιον τρόπο ώστε να έχουν χάσει τις ίνες (το πίτουρο), τις βιταμίνες και τα πολύτιμα στοιχεία τους, όπως κέικ, ψωμί, μπύρα, μανιτάρια, μαγιά ψωμιού. Για παράδειγμα το ψωμί πολυτελείας, τα προϊόντα από κατεργασμένα άλευρα και η διατροφή με υψηλή περιεκτικότητα σε ζάχαρη και ευκολοαπορρόφητους υδατάνθρακες.

Τα τηγανητά, τα τσιγαριστά, τα κοκκινιστά και γενικά όλες τις τροφές που έχουν «ταλαιπωρηθεί» από το καμένο λάδι.

Μερικές παθήσεις και συμπτώματα που μπορεί να προκληθούν ως αποτέλεσμα της δυσβίωσης είναι:

Σύνδρομο χρονιάς κόπωσης, ακμή, αλλεργίες (ρινίτιδα – άσθμα), δυσανεξίες και αλλεργίες σε τροφές, άγχος, κατάθλιψη, δυσκοιλιότητα, διάρροια, κολίτιδες, ωταλγίες, κεφαλαλγίες, αδυναμία σύλληψης (τεκνοποίησης), ψυχρότητα, διαταραχές μνήμης, χρόνιος βήχας, μυϊκή αδυναμία, προεμμηνορροϊκό σύνδρομο, κολπίτιδες (όπως γίνεται χαρακτηριστικά μετά από αντιβίωση στις γυναίκες), δερματοπάθειες, διαταραχές του θυρεοειδή κ.ά.

Τι μπορεί να βοηθήσει θεραπευτικά

• Η αλλαγή και βελτίωση της διατροφής.
• Η λήψη προβιοτικών.
• Η λήψη ομοιοπαθητικών φαρμάκων.
• Η λήψη αντιμυκητιασικών φαρμάκων.
• Η βιοσυντονιστική θεραπεία.
• Η λήψη εξειδικευμένων βοτάνων (εκχύλισμα ρίγανης, εκχύλισμα σκόδου, olive leaf extract, citricidal κ.ά).

Τα βότανα έχουν φαρμακευτικές ιδιότητες και η χρήση των βοτάνων πρέπει να καθορίζεται από εξειδικευμένους ιατρούς.